Ένα τραγούδι να το λες - Ζωιδάκης

Θα γράψω ένα τραγούδι να το λες, όταν θα κλαις
κουράστηκα να κλείνω τις πληγές, τις ανοιχτές
το ξέρεις δυο φορές αγάπησα
μα εσύ μονάχα δύο Κυριακές
δε θέλει η καρδιά συναλλαγές.

Άσε με ήσυχο, πήγαινε, μα καλά είμαι εγώ
για ό,τι αγαπώ μονάχος μου θα πολεμώ
κι αν δε σου ταίριαξα, παιχνίδι σου δε θα γενώ
πήγαινε, μα καλά είμαι εγώ.

Ξημέρωσα και πάλι στα στενά και χάθηκα
κρατούσα τις κουβέντες φυλαχτό, πικράθηκα,
τα λόγια σου κι αυτά ήταν δανεικά
που είχες ακούσει κάποιον να σ’ τα λέει
τη λέξη «σ’ αγαπώ» σιχάθηκα.

Καλοκαίρι

Η μεν κούραση είναι προφανής γιατί δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να κοιμηθείς πάνω στα άχυρα, ο δε καύσωνας έντονος καθότι η χωριατοπούλα προσπαθεί με κάθε τρόπο να πάρει αέρα.
Από τη μια λίγες στιγμές χαλάρωσης κι ένας μεσημεριανός υπνάκος κάτω από τον ήλιο είναι απαραίτητα αλλά από την άλλη πώς να πάει μπροστά η γεωργία με τέτοιες σύγχρονες αγρότισσες;