Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Πιέζομαι να βρω κάτι να περιμένω. Αν δεν το βρω πουθενά θα το πλάσω εγώ. Θα το κάνω αποψινή μου φαντασίωση… τι κακό βρίσκεις στις φαντασιώσεις; Τίποτα. Μόνο φαντάσματα μη γίνουν.
Αφήνω τα δευτερόλεπτα να γλιστρούν αθόρυβα.
Το χρόνο μια μόνο φορά να σταματήσω θέλησα και μου την έσκασε. Σκοτάδι!
Τι όμορφο που θα ’ταν να τρύπωνε μια στάλα φως, μόνο για σήμερα... Κι εσύ που νομίζεις ότι με ξέρεις, τίποτα δεν έχεις καταλάβει.
Φταις κι εσύ αλλά τίποτα άλλο δεν θα πω. Όχι άλλα λόγια. Τους δώσαμε θάρρος, κατάλαβες; Κουράστηκα, κατάλαβες;
Κι άσε με να βγω έξω αξύριστος, με το σκισμένο τζιν. Πάω να περπατήσω στις γραμμές.
Πάντα μ' άρεσε ν’ ακολουθώ τα τρένα…
Ξέρεις !!!
Θα γυρίσω… Δε θ’ αργήσω।