Ένας τύπος σε κακό χάλι, γεμάτος γρατζουνιές στο πρόσωπο και στο λαιμό συναντιέται με ένα φίλο του. Εκείνος ανήσυχος τον ρωτά:
-Μα καλά τι έπαθες;
-Ασε... θάψαμε χθες την πεθερά μου!
-Καλά και τι είναι όλες αυτές οι γρατζουνιές;
-Δεν ήθελε...
Το παραπάνω ανέκδοτο σίγουρα θα το εμπνεύστηκε κάποιος σύγχρονος πεθερόπληκτος γιατί από τις πεθερές σήμερα, κατά κανόνα, υποφέρουν οι γαμπροί. Στην σύγκρουσή τους με το φεμινιστικό δίδυμο (πεθερά και κόρη) δεν έχουνε καμιά απολύτως τύχη.
Αντίθετα παλιά υπέφεραν οι νυφάδες. «Για το γαμπρό γεννάει κι ο κόκορας» συνήθιζαν να λένε. Οι δε νύφες έπρεπε πριν κάνουν οτιδήποτε να ρωτήσουν την πεθερά:
- Πεθερά να σε ρωτήσω
πού να βγω να κατουρήσω;
- Έβγα έξω στο χαγιάτι
άλλο αμόλα κι άλλο κράτει...Και της απολύθηκε ούλο κι έπνιξε τον κόσμο ούλο.
Ήταν ωραία εκείνα τα παλιά χρόνια …
Πριν το πόλεμο, κάποιος περιηγητής είδε, μπροστά να πηγαίνει ο άντρας καβάλα και πίσω να έρχεται η γυναίκα φορτωμένη.
Μετά τον πόλεμο, ξαναείδε την ίδια εικόνα, μόνο που η γυναίκα πήγαινε μπροστά, και ρώτησε τον άντρα:
-Γιατί αυτή η αλλαγή; κι αυτός του απάντησε:
-Φοβάμαι για νάρκες.
Κι ένα τελευταίο:
Στο τέλος του καλοκαιριού, είχε ψοφήσει το γομάρι ενός χωρικού. Ο γιος του κάποια στιγμή του λέει:
-Πατέρα, έρχεται φθινόπωρο και χειμώνας, πρέπει ν' αγοράσουμε γαϊδούρι.
-Τι να το κάνουμε παιδί μου, του λέει. 'Οπου να ’ναι παντρεύεσαι!
